۳. سطح لوله‌های فولادی با دیواره ضخیم تقلبی و تحتانی مستعد ایجاد زخم است. دو دلیل وجود دارد: (۱). جنس لوله‌های فولادی تقلبی و فرعی ناهموار و دارای ناخالصی‌های زیادی است. (۲). راهنما‌ها و محافظ‌های تولیدکنندگان مواد تقلبی و نامرغوب تجهیزات ضعیفی دارند و به راحتی به فولاد می‌چسبند. این ناخالصی‌ها پس از گاز گرفتن رول مستعد ایجاد زخم هستند.
۴. سطح مواد تقلبی و نامرغوب مستعد ترک است. دلیل آن این است که شمش آن خشتی است و خشت منافذ زیادی دارد. در طی فرآیند خنک‌سازی، خشت تحت فشار حرارتی قرار می‌گیرد و باعث ایجاد ترک می‌شود و پس از نورد شدن، ترک‌هایی ایجاد می‌شود.
۵. لوله‌های فولادی با دیواره ضخیم تقلبی و تحتانی به راحتی خراشیده می‌شوند. دلیل آن این است که سازندگان لوله‌های فولادی با دیواره ضخیم تقلبی و ضعیف، تجهیزات ضعیفی دارند که به راحتی می‌توان برش‌ها را تولید کرد و سطح فولاد را خراش داد. خراش‌های عمیق استحکام فولاد را کاهش می‌دهد.
۶. لوله‌های فولادی کاذب و دیواره ضخیم تحتانی فاقد درخشش فلزی بوده و به رنگ قرمز روشن یا شبیه به چدن هستند. دو دلیل برای این وجود دارد. دوم اینکه جای خالی آن Adobe است. دمای نورد مواد تقلبی و ضعیف استاندارد نیست. دمای فولاد آن‌ها به صورت بصری اندازه‌گیری می‌شود، بنابراین نمی‌توان آن را مطابق با منطقه آستنیت مشخص شده نورد کرد و عملکرد فولاد به طور طبیعی مطابق با استاندارد نخواهد بود.
۷. دنده‌های افقی لوله‌های فولادی با دیواره ضخیم تقلبی و تحتانی نازک و کم هستند و اغلب پر و ناراضی به نظر می‌رسند. دلیل آن این است که برای دستیابی به یک تحمل منفی بزرگ، کاهش در چند پاس اول محصول نهایی بسیار زیاد است، شکل آهن خیلی کوچک است و پاس پر نیست.
۸. سطح مقطع لوله‌های فولادی با جدار ضخیم تقلبی و تحتانی بیضوی است. دلیل آن این است که برای صرفه‌جویی در مواد، کاهش در دو پاس اول رول تمام شده بسیار زیاد است. استاندارد
۹. ترکیب فولاد یکنواخت، تناژ برش سرد زیاد و وجه انتهایی سر برش صاف و مرتب است. با این حال، به دلیل کیفیت پایین مواد نامرغوب، قسمت انتهایی سر برش اغلب دارای پدیده ریزش گوشت، یعنی ناهمواری و عدم درخشندگی فلزی است. علاوه بر این، به دلیل اینکه محصولات تولیدکنندگان مواد تقلبی و نامرغوب سر کمتری دارند، گوش‌های بزرگ در سر و دم ظاهر می‌شوند.
۱۰. مواد لوله‌های فولادی با دیواره ضخیم تقلبی و تحتانی حاوی ناخالصی‌های زیادی است، چگالی فولاد نسبتاً کم است و اندازه آن به طور جدی خارج از تحمل است، بنابراین می‌توان آن را بدون کولیس ورنیه وزن و بررسی کرد. به عنوان مثال، برای میلگرد ۲۰، استاندارد مقرر می‌دارد که حداکثر تحمل منفی ۵٪ و وزن تئوری تک آن ۱۲۰ کیلوگرم است که طول آن ۹M است و حداقل وزن آن باید: ۱۲۰X (L-۵٪) = ۱۱۴ کیلوگرم باشد. اگر وزن واقعی یک قطعه اندازه‌گیری شده کمتر از ۱۱۴ کیلوگرم باشد، فولاد تقلبی و ضعیف است زیرا تحمل منفی آن بیش از ۵ درصد است. به طور کلی، تأثیر توزین کل فاز، عمدتاً با در نظر گرفتن مشکل خطای تجمعی و نظریه احتمال، بهتر خواهد بود.
۱۱. قطر داخلی لوله‌های فولادی با دیواره ضخیم تقلبی و تحتانی به دلیل موارد زیر به شدت در نوسان است:
①. دمای فولاد ناپایدار است و دارای جنبه‌های منفی و مثبت است. ②، ترکیب فولاد یکنواخت نیست. ③. به دلیل تجهیزات ضعیف و استحکام پایه پایین، آسیاب نورد دارای جهش زیادی است. در همان هفته تغییر زیادی در قطر داخلی ایجاد خواهد شد و چنین میله‌های فولادی به دلیل تنش ناهموار مستعد شکستگی هستند.
۱۲. علامت تجاری و چاپ لوله فولادی استانداردتر است.
۱۳. برای رزوه‌های بزرگ با قطر لوله فولادی ۱۶ یا بیشتر، فاصله بین دو علامت تجاری بالاتر از IM است.
۱۴. میلگرد‌های طولی میلگرد‌های فولادی کاذب و تحتانی اغلب مواج هستند.
۱۵. تولیدکنندگان لوله‌های فولادی با دیواره ضخیم تقلبی و پایین به دلیل نداشتن وسایل نقلیه در بسته‌بندی شل بسته‌بندی می‌شوند. کناره‌ها بیضی هستند.
مقاله های پیشنهادی :